Zanimljive i manje poznate činjenice o Stajićevu, najmlađem selu na teritoriji grada Zrenjanina
Na ranom javnom uvidu nalazio se dokument pod nazivom „Uređajna osnova naseljenog mesta Stajićevo“, u kome su navedene neke zanimljive činjenice o ovom selu nadomak Zrenjanina.
Podeli vest:
Stajićevo je najmlađe selo na teritoriji grada Zrenjanina i nastalo je 1920. godine naseljavanjem većinom srpskog stanovništva iz Elemira, Aradca, Farkaždina, Taraša i Ečke.
Kolonizaciju je pokrenuo elemirski paroh Sava Stajić, po kome je selo i dobilo naziv.
Izgradnja stambenih objekata je počela 1922. i do 1925. godine je izgrađeno 298 objekata u kojima je živelo oko 1.270 stanovnika.
Prema popisu iz 2022. godine, u Stajićevu živi 1.711 stanovnika, odnosno 581 domaćinstvo. U odnosu na popis iz 2011. broj stanovnika se smanjio za 230, a broj domaćinstava za 50.
Hram Uspenja Presvete Bogorodice u selu je izgrađen 1935. godine prema projektu arhitekte Đorđa Tabakovića, a po uzoru na srpsku srednjovekovnu arhitekturu. Pored srpske pravoslavne crkve, u naselju se nalazi i baptistička i subotarska crkva.
Predškolska ustanova – zabavište obuhvata oko 30 dece i odvija se u prizemnom objektu, namenski izgrađenom 1982. u okviru školskog kompleksa.
„Zbog rasta broja dece, potrebno je povećati kapacitete vrtića i uvesti celodnevni boravak, što iziskuje dogradnju postojećeg ili izgradnju novog objekta“, navodi se u „Uređajnoj osnovi naseljenog mesta Stajićevo“.
Osnovna škola „Sveti Sava“ je prvobitno počela sa radom 1924. godine kao četvorogodišnja škola sa 84 učenika, da bi od 1962. postepeno počeli sa radom viši razredi.
Školski objekat je dograđen 1990. kada je Stajićevo dobilo i teren za male sportove. Deset godina kasnije dograđen je prostor za potrebe sekretara, direktora škole i zbornice. Školi, koju pohađa oko 200 učenika, nedostaju fiskulturna sala i parking prostor.
Ambulanta je izgrađena 1993. godine, a u okviru objekta se nalazi i stomatološka ordinacija i apoteka.
„Meštani nemaju svakodnevnu zdravstvenu zaštitu. Obezbeđena je zdravstvena zaštita stanovnika dva do tri dana u nedelji. Apoteka radi, a zubna ambulanta trenutno ne radi“, piše u pomenutom dokumentu.
Dom kulture Stajićevo je izgrađen 1938. godine i do danas je više puta dograđivan i rekonstruisan.
Stajićevo je u potpunosti opremljeno vodovodnom mrežom koja se vodom snabdeva sa lokalnog izvorišta, odnosno dva bunara koji se nalaze na dubini od 120 metara. Voda nije zadovoljavajućeg kvaliteta, prvenstveno zbog prisustva zemnog gasa čija se koncentracija povećava u letnjim mesecima, kada sa sedam dozvoljnih jedinica poraste na 700.
Pored prisustva gasa, voda u sebi sadrži i teške metale i bakterije, a glavne vodovodne cevi su izgrađene od cementa i azbesta.
U Stajićevu je delom izgrađena kanalizaciona mreža, a delom se upotrebljene otpadne vode odvode u septičke jame. Pokrivenost kanalizacionom mrežom je veoma niska i iznosi oko pet odsto, odnosno kanalizaciju ima jedna ulica u severnom delu sela.
Atmosferske otpadne vode odvode se mrežom otvorenih uličnih kanala do konačnog recipijenta. Pojedini kanali su zapušteni, nisu održavani i ne funkcionišu kao sistem, već uglavnom služe da se voda u njima akumulira.
PROČITAJTE JOŠ: Vlada Srbije preporučila poslodavcima da radnicima omoguće da ne rade na Badnji dan
Podzemne i površinske vode su u velikoj meri zagađene. Nekadašnji bunari kopani na dubini od šest metara neretko se koriste kao septičke jame. Povremeno dolazi i do izlivanja septičkih jama po dvorištima i ulicama, ili se drenažnim kanalima odvodi u bašte.
Blizina državnog puta IB reda broj 13 (Horgoš – Kikinda – Zrenjanin – Beograd) uveliko utiče na nivo buke i aerozagađenje.
Planeri napominju da bi valjalo razmisliti i o izgradnji obilaznog puta oko Stajićeva, u cilju izmeštanja trase državnog puta IB reda broj 13 iz sela, kao i da bi trebalo razmisliti o načinu povezivanja Stajićeva, Perleza i Farkaždina kroz izgradnju novih saobraćajnica.
Podeli vest:
