KAPELA NA MESTU GDE SU TURCI SPALILI MANASTIR
NOVI BEČEJ – Kapela „Manastir“ u Novom Bečeju od velikog je značaja kao spomenik kulture. Na starijem kultnom mestu kraj Tise gde su, prema predanju, Turci spalili srpski manastir, podignuta je u 18. veku kapela u vidu jednobrodne građevine sa polukružnom oltarskom apsidom i kulom nad zapadnim delom hrama. Ravna fasadna platna raščlanjena su jedino […]
NOVI BEČEJ – Kapela „Manastir“ u Novom Bečeju od velikog je značaja kao spomenik kulture.
Na starijem kultnom mestu kraj Tise gde su, prema predanju, Turci spalili srpski manastir, podignuta je u 18. veku kapela u vidu jednobrodne građevine sa polukružnom oltarskom apsidom i kulom nad zapadnim delom hrama. Ravna fasadna platna raščlanjena su jedino plitkim lezenama i krovnim, odnosno vencem nad soklom. Pravougaoni prozori i niše optočeni su jednostavnim, takođe pravougaonim okvirom. Dvoslivni krov pokriven biber crepom na zapadnoj strani kapele zabatno se završava i prerasta u zvonik kockastog postolja bez ukrasa, sa još jednim spratom nešto manjih dimenzija.
Najveću vrednost novobečejske kapele predstavlja pokretni materijal, sačuvan izgleda iz starijeg hrama.
Posebno zanimljiv je triptih sa početka 18. veka (konzerviran 1965), koji na centralnom polju nosi predstavu Sv. Đorđe ubija aždaju, dok su na bočnim krilima prikazane scene iz svetiteljevog života. Carske dveri, Raspeće i prestona ikona Sv. Jovana delovi su starijeg ikonostasa i čuvaju se u “Manastiru” pored niza drugih ikona nepoznatih autora s kraja 19. i početka 19. veka. Na kapeli su sprovedeni zaštitni radovi 1969, 1975, 1979. i 1987. godine.
Uz saglasnost Zavoda za zaštitu spomenika kulture Zrenjanin, 2009. godine je postavljena nova ograda oko porte crkve.
Tekst i foto: Zavod za zaštitu spomenika kulture Zrenjanin