Aleksandrovo je mesto sa najvećim brojem hraniteljskih porodica
Malo selo na području novocrnjanske opštine, Aleksandrovo, koje po poslednjem popisu ima oko 2.100 stanovnika, slobodno bi moglo da ponese epitet jednog od najhumanijih sela u Srbiji. U pitanju je, naime, mesto sa najvećim brojem hraniteljskih porodica u odnosu na broj stanovnika. U Aleksandrovu je oformljeno i Udruženje hraniteljica „Malo do sreće – Mića […]
Malo selo na području novocrnjanske opštine, Aleksandrovo, koje po poslednjem popisu ima oko 2.100 stanovnika, slobodno bi moglo da ponese epitet jednog od najhumanijih sela u Srbiji. U pitanju je, naime, mesto sa najvećim brojem hraniteljskih porodica u odnosu na broj stanovnika.
U Aleksandrovu je oformljeno i Udruženje hraniteljica „Malo do sreće – Mića Vlahović“, a Centar za socijalni rad Opštine Nova Crnja je ovoj organizaciji obezbedio objekat u kojem se okupljaju hraniteljice sa svojom i decom koju su zbrinule.
Direktorka novocrnjanskog Centra za socijalni rad Ljiljana Kovačević kaže za portal zrenjaninski.com da je Aleksandrovo poznato kao hraniteljsko mesto još od pedesetih godina prošlog veka.
– Edukacija novih hranitelja se obavlja u regionalnom centru u Novom Sadu. Građani zainteresovani za pružanje hraniteljskih usluga podnose zahteve našem Centru, a mi ih prosleđujemo u Novi Sad. Takođe, pratimo rad hranitelja koji su uključeni u program – objašnjava Kovačević.
Udruženje hraniteljica postoji već dvadesetak godina
Predsednica Udruženja hraniteljica „Malo do sreće – Mića Vlahović“ Jasmina Naumovski hraniteljskim pozivom bavi se već 14 godina. Za to vreme, u njenoj kući je boravilo devetoro dece, a od toga četvoro se i dalje nalazi u domu ove hraniteljice.
– Majka sam četvorice sinova i moja deca su, zbog poslovnih i obaveza u školi, otišla od kuće. Ali, uvek su prihvatala drugu decu koja su boravila kod nas, kao i ona njih. Jednostavno, nikada nismo pravili nikakvu razliku. Inače, moja porodica se bavi povrtarstvom u 12 plastenika i na jednom jutru „otvorene“ zemlje. Od tog posla ne odustajemo, a tako vaspitavamo i svu decu – da se u životu mora truditi i raditi više poslova. Jer, od viška glava ne boli, samo od manjka – priča Naumovski.
Ona navodi da udruženje na čijem je čelu postoji već dvadesetak godina i da trenutno broji 12 članica. Nekada ih je bilo i više. Udruženje u svom vlasništvu ima i objekat koji je dobilo od Centra za socijalni rad, a u kojem se okupljaju hraniteljice sa decom.
– Uz pomoć Opštine Nova Crnja i Mesne zajednice Aleksandrovo uredili smo objekat i priveli ga nameni. Održavamo prostorije, a za to, putem projekata, dobijamo namenska sredstva. Takođe, decu obavezno vodimo na ekskurzije, bar dva puta godišnje. To su ravnopravni članovi naših porodica – napominje Naumovski.
Ona dodaje da je u ovom udruženju trenutno 24-oro dece koja su smeštena u hraniteljskim porodicama. U Aleksandrovu ima još petnaestoro takve dece čiji hranitelji nisu članovi udruženja. A u obližnjem Radojevu, u hraniteljskim porodicama se nalazi još desetoro mališana. Naumovski ističe da danas u Aleksandrovu ima onih koji su ovde došli u hraniteljske porodice, ali da su odlučili da ostanu i ovde zasnuju svoje familije.
Ko je bio Mića Vlahović?
Jasmina Naumovski objašnjava kako je udruženje hraniteljica dobilo današnji naziv. Naime, ranije se zvalo samo „Malo do sreće“, a onda je nazivu dodato i ime Miće Vlahovića.
– Mića Vlahović je došao iz Zvečanske u hraniteljsku porodicu u Aleksandrovo kao devetomesečna beba. Završio je srednju školu, a zatim je devetdesetih godina otišao u rat u Bosnu, kao dobrovoljac. Tamo je teško ranjen i ubrzo je podlegao povredama u Vojnomedicinskoj akademiji. U sećanje na njega, na tog divnog momka, udruženju smo dali njegovo ime – objasnila je Naumovski.