MNOGI NISU VIDELI OVO DVORIŠTE U CENTRU GRADA (FOTO)
ZRENJANIN – Mnogi nisu imali priliku da vide ovo dvorište, iako se nalazi u samom centru grada. Ovo je, zapravo dvorište zrenjaninske Palate pravde, u kojoj su smešteni svi sudovi i sva tužilaštva. Zahvaljujući drveću i tome što je „ušuškano“ između zidova zgrade, ovo dvorište je poznato kao zimovalište sova utina – Asio […]
ZRENJANIN – Mnogi nisu imali priliku da vide ovo dvorište, iako se nalazi u samom centru grada. Ovo je, zapravo dvorište zrenjaninske Palate pravde, u kojoj su smešteni svi sudovi i sva tužilaštva.
Zahvaljujući drveću i tome što je „ušuškano“ između zidova zgrade, ovo dvorište je poznato kao zimovalište sova utina – Asio otus. Smeđe sivo obojeno perje sove omogućava joj da ostaje neprimećena u krošnjama drveća u dvorištu zgrade suda. Sova je strogo zaštićena vrsta, pa je zakonom zabranjeno njeno ubijanje, hvatanje, uznemiravanje i uništavanje staništa.
Inače, zgrada suda u Zrenjaninu se nalazi u ulici 2. oktobra broj 1. Sagrađena je u periodu od 1906. do 1908. godine. Projektovao ju je budimpeštanski arhitekta Šandor Ajgner koji je dobio prvu nagradu za projekat zgrade Županijskog suda i zatvora na raspisanom konkursu Ministarstva pravde Austrougarske monarhije.
U poslednje tri decenije 19. veka, do Prvog svetskog rata, širom Austrougarske monarhije podizane su zgrade pravosudnih organa. Sudske palate (Županijski i Sreski sudovi) i zatvorske zgrade podizane su po pravilu zajedno i činili su zatvoren kompleks.
Palata je monumentalno dvospratna građevina podužne osnove u obliku nepravilnog ćiriličnog slova P, sa veoma izduženim uličnim krilom. U arhitekturi Palate preovlađuju elementi stila neoromanike, a izgrađena je u periodu kasnog istorizma.
Nakon 100 godina od izgradnje, zgrada suda i zatvora u Zrenjaninu uspešno zadovoljava istu namenu.
Pored istorijske i arhitektonske vrednosti, zgrada ima izuzetnu ambijentalnu vrednost, skreće pažnju svojim dominantnim položajem u prostoru oko jezera i Malog mosta.
Palata pravde u Zrenjaninu stavljena je pod zaštitu Zakona Republike Srbije i proglašena je za spomenik kulture 1972. godine, a od 1991. godine za spomen kulture od velikog značaja.